,
DIS wordt waarschijnlijk veroorzaakt door vele factoren, maar veel mensen met DIS hebben tijdens hun kinderjaren, meestal vóór de leeftijd van negen, ernstig fysiek, verbaal of seksueel misbruik ervaren. De stress van oorlog of natuurrampen kan ook leiden tot dissociatieve stoornissen.
Een kind kan beginnen met dissociëren als een manier om het volledige besef van een traumatische ervaring te vermijden, en na verloop van tijd kan dit patroon van dissociatie aanhouden, wat angst of beperkingen kan veroorzaken. Uiteindelijk kan het worden gediagnosticeerd als een dissociatieve identiteitsstoornis.
Een persoon met DIS heeft niet altijd meer dan één persoonlijkheid. Er zijn dan eerder verschillende periodes waarin een duidelijke verschuiving in persoonlijkheid en presentatie wordt getoond. Deze verschuiving kan worden veroorzaakt door onder meer stress, middelengebruik en/of overweldigende emotionele ervaringen, zoals gevoelens van intense woede.
Degenen die de diagnose DIS hebben, hebben vaak een gelijktijdig voorkomend probleem met de geestelijke gezondheid, waarbij PTSS de meest voorkomende hiervan is. Andere problemen die vaak gelijktijdig worden gediagnosticeerd zijn onder meer depressie, andere trauma en stressgerelateerde problemen, persoonlijkheidsstoornissen zoals borderline-persoonlijkheid, problemen met middelengebruik en obsessies en compulsies (OCD). DIS, of andere problemen met de geestelijke gezondheid, veroorzaakt niet noodzakelijkerwijs extra problemen, maar veel mensen met Dissociatieve Identiteits Stoornis ervaren ook andere psychische symptomen.
DIS wordt geassocieerd met overweldigende ervaringen, traumatische gebeurtenissen en/of misbruik tijdens de kindertijd.